It’s More Fun in High School!

-->

High school life. …. They’re right! Talaga namang unforgettable ang high school life  ng bawat isa sa’tin. Hmmm… Bakit nga ba? Sa dami ng mga nangyari sa’tin sa mga panahon na yun, ang hirap i-enumerate ‘di ba? Pero ang sarap balik-balikan ng mga moments na yun.  Nakaka-miss!

Nami-miss niyo din ba ang mga teachers niyo? Yung kaliwa’t kanan ang projects at assignments ang pinagagawa sa inyo. Yung mga bookish na pati punctuation marks sa book ay memorize nila. Yung  mga check ng check  ng lectures niyo na kapag back to back ang sulat sa notes niyo, 90 or above agad ang grades mo. Yung mga may mannerism na ginagaya at pinagtatawanan niyo kapag wala sila sa classroom. Yung mga napaiyak at napag-walk-out niyo sa classroom dahil sa pagiging pasaway ng buong klase niyo.

Nami-miss niyo din ba yung guidance counselor at principal niyo? Yung office nila na nagiging tambayan niyo kapag pinapatawag kayo dahil lagi kang late sa klase mo o dahil may nakaaway ka? Yung mahabang sermon nila sa’yo at paulit-ulit na pagre-remind sa’yo ng rules and regulations ng school.

Namimiss niyo din ba ang mga classmates niyo? Yung mga practical jokes nila na nagpatawa at nagpaiyak sa’yo. Yung sama-sama niyong pagiging pasaway sa klase. Yung mga simpleng bagay na pinag-aawayan niyo. Yung mga patalbugan niyo para lang maging part ng honor roll. Yung mga “open-forum” niyo na nagiging way para magkabati-bati yung may mga conflicts. Yung seating position niyo na nagiging cheating position tuwing exams.

Namimiss niyo din ba yung mga kabarkada niyo? Yung mga tintawag niyong “sanggang dikit”. Yung mga nakasama niyong mag-lunch sa iisang table at pinag-uusapan at kung minsan ay pinagtatawanan yung mga dumadaan sa harap niyo. Yung mga binasa mo ng luha yung balikat nila kakaiyak dahil sa mga nang-aaway sa’yo. Yung mga naging karamay mo sa lahat ng problema mo. Yung mga nangunguna na tuksuhin ka tuwing nakikita mo yung crush mo. Yung mga tinuring mong kapatid.

Namimiss niyo rin ba yung first love niyo? Yung unang lalaking nagbigay sa’yo nung tinatawag kong “lub-dub-lub-dub moment”. Yung hindi mo malaman kung anong nangyayari sa loob ng tiyan mo at hindi mo malaman ang gagawin mo tuwing makikita mo siya. Yung tuwing dadaan sa classroom mo, mapapalingon ka agad para titigan lang siya. O kaya naman, inaabangan mo talaga yung pagdaan niya. Yung tinutunaw ka tuwing mangingitian ka niya at yung kilig level mo abot langit na. Yung nung nilibre ka niya ng pagkain na hindi mo naman gusto pinilit mong kainin dahil siya yung nagbigay. Yung nung binigyan ka niya ng candy hindi mo kinain at pinagkatago-tago mo lang. Yung pinanuod mo yung basketball game niya kahit sa totoo lang wala ka namang interest dati sa game na yun. Yung pinilit mong magpaganda para mapansin ka niya. Yung nagpakahirap kang magsunog ng kilay mo para kapag nilabas yung honor roll kasama ka. Yung sinalihan mo yung school organization kung saan siya nagmember. Yung sa likod ng notebook mo makikita yung FLAMES at pangalan niyong dalawa yung nandun na may heart pa. Yung humihingi ka ng sign na sana siya yung “the one” tapos nagkatotoo yung sign na hiningi mo. Yung nung nalaman mo na iba yung niligawan niya, sobrang umiyak ka. Yung taong unang nagbigay sa’yo ng first heartache mo. Yung taong hanggang ngayon kapag naaalala mo, nandun pa rin yung kilig at yung sakit na naramdaman mo dati.

Nakarelate ba kayo? May mga naalala ba kayong mga tao habang binabasa niyo ito? Sana sa simpleng paraan ko na ito napaalala ko sa inyo yung mga bagay na nakakalimutana na nating alalahanin paminsan-minsan dahil sa mga problema natin ngayon. Pero sabi nga nila, minsan masarap balikan yung mga moments na naging bata din tayo. Sana napangiti ko kayo kahit sandali lang. O ‘di ba, it’s more fun in high school!